RSS Feed (xml)
Bir Bilgeye sormuşlar:
Dünya'nın en olgun insanı olduğunuz söyleniyor,buna katılıyor musunuz?
O da:
Dünya'nın en aptalca kanısı bu, demiş.
Peki, o zaman dünyanın en olgun insanı ya da olgun insanı kim?
Bilgenin cevabı bizi düşünmeye sevkeder. Çok şaşırtıcı ve kimilerine göre aptalca bir cevap veriyor bilge:
Dünya'nın en olgun insanı ben değilim; hayatı boyunca okumuş, kendini geliştirmiş bu yüz yaşındaki adam, bir çocuğun olgunluğuna erişememiş, der kendine göstererek...
Ben de bir hata yaptığımda çocukluğumu bahane ederek, hatamı örtbas edenlerdenim. Halbuki bu çok yanlış bir düşünce, çünkü saf, çıkarsız, düşüncelerini korkusuzca hayata haykırabilecek, kısacası çocuk olgunluğuna erişmiş biri kolay kolay başkalarını yüz üstü bırakmaz, kalp kırmaz,kıramaz, çıkar ilişkisine dayalı bir dostluk edinemez,yalan söylemez,çalıp çırpmaz, insan öldüremez ve daha bir sürü şey...
Keşke hep çocuk kalabilsek, inanın bu dünya bizim için daha yaşanılabilir olurdu.
Teşekkürler...
Kayıtlar
10 yorum:
evet.çocukluk.kimi zaman (dediğin gibi) hatalarımızı örtbas etmeye,kimi zaman tebessüm etmeye,kimi zaman da oturup ağlamaya...
çocukluk bundan başka bir çok işe de yarar.
Ama sanırım en çok ağlamaya...
yazın güzeldi.bu akşam vaktinin hüznüyle birleşince daha güzel oldu.selamlar...
Okuduktan sonra bir çok kişiyle paylaştığım bir hikaye geldi aklıma,Sofi'nin Dünyası'ndan,
Anne,baba ve küçük çocuk kahvaltı yapmaktadırlar bir sabah...
Her şey yolunda giderken birden evin babası havalanmaya başlar,yavaş yavaş masadan süzülür...
Şimdi bu durumda anne,bütün hayatı boyunca böyle bir şey yaşamadığından bu olayı garipseyecek ve düşüp bayılacaktır...
Çocuksa annesi kadar olmasa da o da şaşıracak ancak bir farkla..
Çocuk için hayatta her şey şaşırtıcıdır zaten,her gün güneşin doğması ilginçtir,arkasından gecenin gelişi ve bunun sürekli tekrar ediyor oluşu ve daha neler neler...
işte bunca şaşırtıcılığa bir şey daha eklenmiştir o kadar...
...
çocuk olarak kalamasak da onlar gibi kainata şaşkın gözlerle bakıp onu anlamaya çalışsak,arkasındaki hikmeti ve ondan da ötesi bir Yaratıcı'nın varlığını kanıksayıp O'na layık yaşamaya çalışsak...
Keşke!
Çocuk olmak güzeldir vesselam...
içimdeki çocuğa zarar gelmemesi için çaba gösteren ve onu rahat bırakmaktan çekinmeyen biriyim ben...
Ben çocukluğumu yaşayamadım ama gene de onu öldürmedim...
Benim işime yaramasa da,çocuklarımın bunu kullanmasına hatta zaman zaman sömürmesine:P göz yummam bu yüzden..
çocuklar dünyanın en masum, en saf kalmış kişileri sanırım..
ben de çok severim içimdeki çocuğu ve sık sık ortalığa salarım; bırakırım oynasın gönlünce =))
bu arada seni 'mim'ledim karazade;
konu 'evde nefret edilesi durumlar'..
vakit bulduğunda yazabilirsen sevinirim..
kolay gelsin şimdiden =))
Sevgili Hasan,
Yorumun için teşekkür ediyorum ilk olarak. Çocuklar en çok bir şeyi elde edemediği zaman ağlayıp, zırlarlar. Büyükler için ise bir şeyi elde etmek için tek yol azimle çalışıp, çabalamak. Çocukluk yıllarımı özlememin bir diğer sebebi de budur.
Çocuklar gibi ağlamayı özledim...
Sevgili Yansıma,
İlk olarak hikaye çok güzel, teşekkürler paylaşımın için. Ben bu yazdığım yoruma ek olarak bir beyit yazacağım, çok sevdiğim bir beyit bu yanılmıyorsam Yahya Kemal'in.
İdrak-i Meali bu küçük akla gerekmez
Zira bu terazü bu kadar sıkleti çekmez.
Çocukların bir özelliği de her şeyi olduğu gibi kabul etmektir. Dediğin gibi, onlar hiçbir zaman sorgulamazlar, manaya önem verirler. Çocuklar gibi şüphelenmeden inanmayı özledim...
Bendeniz abla aman Simge duymasın bu yazdıklarınızı.:) Yorum için teşekkür ederim. Sizin içinizdeki çocuğu yok etmediğiniz bariz ortada, ancak çocuk ruhlu bir insan böyle güzel, özel, temiz bir kalbe sahip olabilir.;)
Çoban kızı, siteyi ziyaret edip, beni 'mim'lediğiniz için teşekkür ediyorum. İlk defa 'mim'lendim, son olmaz inşallah. Pandora sürekli 'mim'leniyordu oradan biliyorum, ben de konu arıyordum zaten. Eğlenceli olacağa benziyor. İçinizdeki çocuğu ortalığa saldığınıza göre hiperaktif,neşeli,çoşkulu bir kişiliğiniz, karakteriniz var sanırım.
Yazın çok güzel Tutku..
Çocuk demek masumiyet ve saflık demektir bence de.
İkiyüzlülük ,riya bilmez onlar.Yüreklerinin güzelliği yüzlerindedir bebek saflığında..
''Keşke hep çocuk kalabilsek''demişsin ya..İleride yapacağın mesleğin sana bunu sağlayacak Tutku..Ben 18 yaşından öteye pek geçemedim örneğin..
Yıllarını hep çocuklarla ya da gençlerle geçirirsen onlardan biri olup çıkıyorsun inan..
Tüm insanların içlerinde hep çocuk saflığı ve masumiyeti hissetmeleri dileğiyle..
Merhaba Kasımpatı, yorum için çok sağol. Galiba haklısın, bu meslekte çocuk gibi düşünebilmek, onların ne istediğini bilmek ve ona göre bir sistem oluşturmak önemli sanırım. Tabii siz öğretmensiniz, bilirkişi sizsiniz, ileride öğretmen olduğumda sizin tecrubelerinizden fazlasıyla yararlanmayı ümit ediyorum:)
Sevgilerimle...
en mantıklı soruları 3-6 yaş arasındaki çocuklar sorarmış.Psikoloji dersinde hocamız söylemişti.
***
Geçen gün okula giderken ilkokuldan bir arkadaşımı gördüm.O da beni gördü.Ama görmezden geldi.8 yıl boyunca beraber okuduk.Hatta liseyi bile beraber okumayı düşünüyorduk-olmadı.Ama zamanla ne olduysa aramızdaki samimiyet sona erdi.Şimdi düşünüyorum biz nasıl arkadaştık? ya da hiç arkadaş olamadık mı acaba?
Dediğiniz gibi keşke hep çocuk kalsaydık...
Çocukken kötü olayları anlayıp anlamazlıktan gelirdim, en çok bunu özledim...Artık aldırmamazlık yapamıyoruz olaylara karşı, ve büyüdükçe daha da kötü olaylarla karşılaşıp yaralanıyoruz...
Yorum Gönder